بسیاری از کشاورزان به دنبال روش هایی برای برقراری تعادل بین اقتصاد ورودی و خروجی محصول خود، بدون وارد کردن آسیب به محیط زیست هستند. گرمایش جهانی زمین، آسیب های غیرقابل جبرانی را به بخش کشاورزی در سطح دنیا وارد کرده است. افزایش میزان دی اکسیدکربن و اثرات نامطلوب ناشی از افزایش دما، مانند کاهش کمیت و کیفیت محصول؛ بهره وری محصول را کاهش داده اند. پرورش دهندگان کوچک و بزرگ در بخش کشاورزی با مشکلاتی که بر رشد گیاه و عملکرد آن تأثیر منفی می گذارند، روبرو هستند. این مشکلات، کشاورزان را وادار می کند تا با پذیرش فناوری های جدید در حوزه کشاورزی همگام شوند.
برخی از کشاورزان برای کمک به حل مشکلات رشد گیاه و تولید محصول به کودهای زیستی به عنوان فناوری پیشرفته روی آورده اند. در بخش کشاورزی، کودهای زیستی از محصولاتی هستند که برای افزایش عملکرد و بهبود پایداری مزرعه طراحی شده اند. این محرک ها نیاز به کودهای شیمیایی و آفت‌کش‌ها را کاهش می‌دهند، در حالی که کیفیت و کمیت محصول را حفظ می‌کنند. با ورودی کمتر و خروجی ثابت یا احتمالاً بالاتر، هر پرورش دهنده به طور طبیعی گزینه های خود را برای افزایش بهره وری کشاورزی خود ارزیابی می کند. کودهای زیستی برخلاف کودهای شیمیایی و آفتکش ها، مقاومت محصول را در برابر بیماری‌ها و آفات افزایش می‌دهند. این ترکیبات طبیعی ، با بهبود ریزموجوداتی را که روی گیاهان تأثیر میگذارند، مقاومت گیاه را بهبود می‌بخشند.
محصولات محرک زیستی چگونه در کشاورزی استفاده می شوند؟
کشاورزان ترکیبات آلی را به ریزوسفر گیاه یا منطقه خاک اطراف ریشه گیاه اضافه می کنند. این ناحیه خاک بر رشد، تنفس و تبادل مواد مغذی گیاه تأثیر گذار است. کودهای زیستی ممکن است رشد گیاه را به روشی متفاوت از کودهای سنتی تحت تأثیر قرار دهند. به طور مثال، با تغییر ترکیب میکروبی در خاک اطراف ریشه‌های گیاهان، بر بنیه گیاهان تأثیر میگذارند. به عبارت دیگر، این مواد طبیعی مانند افزودنی های به خاک هستند که فقط ریزموجودات موجود در اطراف گیاه را هدف قرار می دهند.
تحریک فرآیندهای طبیعی بدون افزودن مواد شیمیایی، مقاومت گیاهان را در برابر تنش‌های غیر زیستی افزایش می‌دهد. گیاهان با افزایش تحمل در برابر این عوامل می توانند بدون تنش رشد کنند. در حالیکه کودهای سنتی به عنوان تنظیم کننده های رشد گیاه طبقه بندی شده اند، که مواد شیمیایی برای افزایش رشد گیاه را دارا هستند. این کودها حاوی هورمون هایی هستند که می توانند باعث افزایش انشعاب گیاه، سرکوب رشد ساقه و افزایش عملکرد محصول شوند.
کودهای زیستی را از کودها و آفتکش های سنتی به دو روش از یکدیگر جدا می کنند:
جذب مواد مغذی:
محرکهای زیستی بدون توجه به وجود مواد مغذی در محصول، بر گیاهان تأثیر میگذارند. حتی بدون اضافه کردن مواد غذایی که کودهای سنتی به گیاهان عرضه می کنند، کودهای زیستی لزوماً حاوی مواد مغذی تکمیلی نیستند و می توانند با افزایش فعالیت مواد مغذی موجود در خاک به رشد گیاهان کمک کنند. در حالیکه، کودهای سنتی با افزودن مواد مغذی بیشتر برای رشد بهتر گیاه، ترکیب شیمیایی خاک را بهبود می بخشند.
بهبود بنیه گیاهی:
کودهای زیستی فقط بر روی قدرت یا نیرو گیاه تأثیر می گذارند. این محصولات تاثیر مستقیمی بر حساسیت گیاه به بیماری ها و آفات ندارند. آفتکش ها مواد شیمیایی هستند که برای محافظت از گیاهان در برابر آفات و بیماری ها به گیاهان اضافه می شوند. اما محرکهای زیستی تنها با تقویت میکروب‌های موجود در خاک، گیاه را تقویت می‌کنند. در واقع این ترکیبات مواد مغذی موجود در خاک را هدف قرار می‌دهند تا به رشد گیاه کمک کنند. به عبارت دیگر، مواد تکمیلی که ترکیبات زیستی ارائه می‌دهند به طور غیرمستقیم رشد گیاه را بهبود می‌بخشند، زیرا مواد مغذی موجود در خاک را هدف قرار می‌دهند.
